Gilles De Coster geeft nu al antwoorden op de meest gestelde vragen over De Mol

Lieve mensen,

onze welgemeende dank voor de afgelopen weken. Hieronder enkele weetjes en antwoorden, voor de rest is het wachten tot zondag! :-) 

Het hoge woord is er uit, het biechten kan beginnen. Allereerst, en in naam van de hele ploeg molmakers: bedankt alweer voor jullie massale enthousiasme de voorbije weken. Het was eens te meer zalig om te zien hoe jullie de hele tijd weer meekeken, -zochten, -lachten, -puzzelden en -genoten. Het is voor ons een voorrecht om dit programma te maken, en het wordt nog meer een voorrecht als we zien hoeveel mensen er van smullen en elke week weer trouw op post zijn. 

Zondag tonen we hoe hij het precies gedaan heeft, onze Pieter. En hoe de anderen hem op het spoor zijn gekomen. Net als vorig jaar wil ik jullie hier even persoonlijk bedanken. En enkele antwoorden geven op vragen die leven… zoals kon blijken op de fora.

Bijvoorbeeld: hoe zat dat nu met die affiches van de Lucha Libre? Hoe kon het dat die affiche gedrukt was en ophing terwijl Pieter en Baha nog maar net afgevaardigd waren door de groep? Heel simpel: voor alle kandidaten hadden we een worstelnaam verzonnen, en een stoere foto klaar. De rest? Enkele minuten Photoshopwerk om de twee juiste foto’s in de affiche te krijgen, een printer en wat lijm om het aan de muur te hangen… Voor de liefhebbers: de overige namen die klaarlagen waren Loco Lloyd, Cat Kelly, Christmas Joke, Queen Katrien, Pascale The Commander, Don Steve, Jolly ‘Jumper’ Jeffrey en Channy the Cheetah. 

In dezelfde categorie: de vragen die de kandidaten voorgeschoteld kregen bij hun rappelroute. Ook daar hadden we een hele hoop vragen voorbereid en afgedrukt, en eens de duo’s waren samengesteld hebben we gewoon gekozen welke vragen ze zouden krijgen. Alles staat of valt met een gedegen voorbereiding…

Er was heel wat te doen op het forum over de zogenaamde groeneschermentheorie. Zo goed als elke afvaller kreeg de eliminatie voordien als laatste een groen scherm. Behalve Pieter in aflevering 1. Die theorie lijkt aanlokkelijk, maar ze is simpelweg onmogelijk. Er is namelijk geen énkele manier voor ons om bij de ene eliminatie te weten wie er bij de volgende eliminatie zal afvallen. En bijgevolg kunnen we ook niet beslissen om iemand als laatste een groen scherm te geven. Wie denkt dat we in montage de volgorde (kunnen) veranderen, heeft het ook mis: lang niet iedereen krijgt bij elke eliminatie een groen scherm (immers, eens er rood is gegeven is het afgelopen) en dus zouden die beelden vaak ook gewoon niet gedraaid zijn.

Met andere woorden, en hoe ongelooflijk het ook klinkt, dit is puur toeval. Iets waar we overigens van merken dat het in continu in alle hoekjes sluipt van zo’n reeks (denk maar aan de tshirts van Jeffrey!)… Toeval is nu eenmaal onvermijdelijk, maar het enige wat jullie met zekerheid mogen en moeten weten is dat we er nooit - nooit, jamais, nunca, never - met opzet een ‘perfecte’ fake tip in gaan steken, die verwijst naar een foute verdachte. Nooit. Op onze communiezieltjes. (Niet dat die nog zoveel waard zijn, maar jullie begrijpen me wel.)

Ook de theorie over Cancion del Mariachi kwam ons ter ore, het nummer dat je hoort in de allereerste beelden van de reeks. Die zou verwijzen naar Baha, omdat hij meeliep met de mariachistoet, te paard rijdt, een vriendin heeft met bruin haar, en in afleveringen 2 en 3 tequila’s drinkt. Zaken die Antonio Banderas bezingt in dat nummer. Mooi, maar het klopt niet. Het probleem is dat die lyrics ook naar andere kandidaten kunnen verwijzen. Behalve Kelly en Joke hebben àlle kandidaten meegelopen met de mariachis. Ze hebben allemaal te paard gereden. En ze dronken allemaal in de hacienda - overigens vooral mezcal. Later, op het dorpsplein, drinkt niet alleen Baha, maar ook Lloyd tequila. Enzovoort… Als we hier een tip van hadden willen maken, had de mol aguardientes gedronken (het drankje waar het eigenlijk over gaat in het nummer), had hij een gitaar vastgehad, had hij als enige iets te maken gehad met mariachis, enzovoort.

Een grappige vraag: oefent Gilles zijn teksten? :D Niet echt, al is natuurlijk op voorhand goed nagedacht over wat ik wil zeggen en hoe ik het zal zeggen. Maar we willen vooral dat het zo spontaan mogelijk blijft. 

Twee uitzonderingen: de Popocatepetl en Tenochtitlan-uitleg in aflevering 6 heb ik mogelijkerwijs wel even ingeoefend vooraf, om niet op mijn bek te gaan. En in de luchthaven, tijdens het spel met de geldkoffers, heb ik voor de hele groep de afvaller bekendgemaakt aan de mol. Dus ook daar waren enkele goeie afspraken over gemaakt… maar dat zien jullie zondag wel.

Diegenen die dachten dat de verhuizing naar zondag verwees naar Pieter? Neen dus, dat was zuiver een zenderbeslissing, zoveel hebben wij programmamakers niet te beslissen, hoor!

O ja, en “heb je mij gemist?” was trouwens evenmin een verwijzing naar Pieter. De “mis" (zoals die door pastoor Pieter wordt voorgedragen), en het werkwoord “missen” zijn twee totaal andere dingen, toch? Dan hadden we vorig jaar evengoed iets kunnen doen met “geflikt worden” en “flik” Eline. Je voelt dat dat niet klopt. “Heb je mij gemist?” was dus gewoon een slogan. Wel eentje die goed gewerkt heeft.

Om af te sluiten nog enkele wistjedatjes over deze reeks…

Wist je dat…

• we dit jaar amper Belgen zijn tegengekomen? In Zuid-Afrika en Argentinië is dat toch iets vaker gebeurd. Alleen tijdens de opdracht met de pakjeskoeriers heel even… en die mensen hebben ons beloofd dat ze ons geheim zouden bewaren. Wat ze ook hebben gedaan, waarvoor nogmaals onze dank!
• het overdag heerlijk warm was maar dat het ’s avonds heel erg afkoelde? Vaak ook omdat we op behoorlijke hoogte zaten. Zeker in de finale: één grote verkleumde bedoening. Gelukkig was het feest nadien warm genoeg. :) 
• de opdracht in de lift heel vroeg ’s ochtends is gespeeld? We konden de lift zélf maar tot 9u ’s morgens gebruiken, want dan ging het gebouw open. Dus voor de kandidaten was het letterlijk ochtendgymnastiek… een straffe fysieke prestatie van hen, zeker als je bedenkt dat Mexico City op 2.250m hoogte ligt!
• ikzelf ook enkele ritjes op het dak van de racewagen heb gezeten? Om uit te testen hoe snel je iets kon opzoeken in Autorijden van A tot Z. Bleek dat toch wel heel makkelijk en vlot te lukken, zeker?
• het oorspronkelijk ook de bedoeling was dat de mariachis ook Mia van Gorki zouden naspelen? Maar dat kregen ze op een of andere manier maar niet aangeleerd (“this is a strange song!”), dus hebben we het maar laten vallen. 
• onze blacklightzaklampjes op een gegeven moment even zoek waren? Waardoor ik in aflevering 2 de handen van Jeffrey en Katrien moest controleren met een soort onnozel Luke Skywalker-achtig lichtgevend zwaard… in plaats van een gewoon zaklampje. Tot groot jolijt van mijn lieve redactievrienden, of wat had je gedacht? :D 
• de wegen in Mexico bezaaid liggen met metershoge verkeersdrempels? Van het rugwervel- en autoveringbrekende soort, liefst van al totaal niet aangegeven door verkeersborden, zodat je er nietsvermoedend opknalt. En als je denkt wat wij hier een fileprobleem hebben, waag je dan eens in Mexico City! Ja, die verplaatsingen… 
• de opdracht met de prikkels opgenomen is op een filmset? Een set die volledig gebouwd was voor een fictiereeks die zich afspeelt in een gevangenis. Speciaal sfeertje, maar wel toepasselijk voor ons experiment.
• het wel degelijk onze hoop was dat de toetsgeluiden doorheen de afleveringen ontdekt zouden worden? Een easter egg, voor de echte speurneuzen, een aardigheidje. Om de mol al eens te horen, twee weken voor hij zijn identiteit kenbaar zou maken. 
• we al vrij grondig met een nieuw seizoen bezig zijn? Maar eerst nog even nagenieten...

Nog een laatste opmerking. In de voorbije week zagen we overal polls opduiken, in de kranten, in Café De Mol, online, … over de verdachtheid van onze drie finalisten. En die was telkens vrij mooi gespreid tussen de drie jongens. Soms de ene wat meer, soms de andere. Wat de finale nog net iets spannender maakte natuurlijk. 
Maar belangrijker nog: bij de echte Molloten werd Pieter altijd net iets méér verdacht dan zijn medefinalisten. En zo hoort het ook.

Tot snel, allemaal. Hopelijk hebben jullie er even hard van genoten als wij. Om het met te woorden van alle presentatoren ter wereld te zeggen: jullie waren en zijn het beste publiek ooit. Oprecht.

Gilles x